Odmiana imienia Marzka przez przypadki

Marzka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marzka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marzki

Celownik
(komu? czemu?):Marzce

Biernik
(kogo? co?):Marzkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marzką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marzce

Wołacz
(hej!):Marzko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarzkaMarzka tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Marzka zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Marzka.
Co robi Marzka?
Marzka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarzkiOd razu zobaczyła ich mama Marzki.
Na korytarzu blisko pokoju Marzki stało kilka osób.
Szkoda że Marzki prawie że w ogóle nie ma.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Marzki.
Przed sobą ujrzałam rękę Marzki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarzceOd początku próbujemy pomóc Marzce.
Daję Marzce, to co najlepsze we mnie.
Zszedłem z drogi Marzce i usiadłem w fotelu.
Ten nie pozostał dłużny Marzce.
Marzce włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
MarzkęMarzkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Zdjęcie przesłane przez Marzkę.
Patrzy na Marzkę wyczekująco.
Spojrzałam na Marzkę w wymownym geście.
Patrzył na Marzkę z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarzkąZakończyliśmy edycję kwietniową z Marzką.
Zostanę tu tylko z Marzką i chłopakami.
Obie z Marzką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój razem z Marzką.
Oboje z Marzką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarzceWczoraj wspomniałam o Marzce z moim tatą.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Marzce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Marzce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Marzce.
A o Marzce to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
MarzkoDobranoc Marzko!
Dobry wieczór Marzko!
Dzień dobry Marzko!
Dziękuję Marzko za rozmowę!
Witaj Marzko!