Odmiana imienia Marzenna przez przypadki

Marzenna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marzenna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marzenny

Celownik
(komu? czemu?):Marzennie

Biernik
(kogo? co?):Marzennę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marzenną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marzennie

Wołacz
(hej!):Marzenno!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Marzenny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marzenn

Celownik
(komu? czemu?):Marzennom

Biernik
(kogo? co?):Marzenny

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marzennami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marzennach

Wołacz
(hej!):Marzenny!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarzennaJeśli jednak przegrasz, Marzenna zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Marzenna.
Marzenna nie umie śpiewać.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Marzenna.
Na drugie imię mam Marzenna.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarzennyRodzina Marzenny zginęła w wypadku samochodowym.
Marzenny siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Marzenny.
Przez cały dzień czułam wzrok Marzenny na sobie.
Najbardziej polubiłam ojca Marzenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarzennieNapisałem wiersz dzięki Marzennie.
Zszedłem z drogi Marzennie i usiadłem w fotelu.
Zaproponowałem Marzennie dwa tematy.
Dzięki Marzennie mamy kolejny artykuł po polsku.
Musiałam się zwierzyć Marzennie.

Biernik:
(kogo? co?)
MarzennęSierżant wpatrywał się w Marzennę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przeprosiłam Marzennę i poszłam dalej.
Marzennę zaświerzbiały ręce.
Patrzę na Marzennę i nic nie rozumiem.
Spojrzał na Marzennę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarzennąRefleksyjnie po spotkaniu z Marzenną.
Razem z Marzenną znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Zobacz wywiad z Marzenną oraz innymi uczestnikami finału.
Kasia z Marzenną mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Rozmawiam z Marzenną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarzennieTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Marzennie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Marzennie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Marzennie.
A o Marzennie to i słowa rzec nie umiał.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Marzennie.

Wołacz:
(hej!)
MarzennoCześć Marzenno!
Witaj Marzenno!
Dziękuję Marzenno za rozmowę!
Dobry wieczór Marzenno!
Gdzie jesteś Marzenno!?