Odmiana imienia Marzenia przez przypadki

Marzenia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marzenia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marzeni

Celownik
(komu? czemu?):Marzeni

Biernik
(kogo? co?):Marzenię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marzenią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marzeni

Wołacz
(hej!):Marzeniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarzeniaJutro Marzenia wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Marzenia.
Za chwilę wróci Marzenia z lasu.
Autorem artykułu jest Marzenia.
Dla mnie było już jasne, ze Marzenia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarzeniRęka Marzeni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Tata Marzeni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie ma Marzeni.
Tata Marzeni poszedł otworzyć drzwi.
Przez cały dzień czułam wzrok Marzeni na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarzeniZerwał jabłko i podał je Marzeni.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Marzeni coś się stało.
Dzięki Marzeni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Marzeni włosy stanęły dęba na głowie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Marzeni.

Biernik:
(kogo? co?)
MarzenięPatrzył na Marzenię z pełnym zgrozy podziwem.
Chwyciła Marzenię za rękaw płaszcza.
Spojrzała na Marzenię jeszcze raz.
Spojrzał na Marzenię z zaciekawieniem.
Zdjęcie przesłane przez Marzenię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarzeniąOboje z Marzenią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Marzenią.
Siedzieliśmy z Marzenią na ławce w parku.
Siedzieliśmy z Marzenią na kanapie.
Zostanę tu tylko z Marzenią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarzeniKto dziś pamięta o Marzeni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Marzeni.
A przecież nikt inaczej o Marzeni nie pisał.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Marzeni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Marzeni.

Wołacz:
(hej!)
MarzeniuWitaj Marzeniu!
Gdzie jesteś Marzeniu!?
Hej Marzeniu!
Marzeniu! Uważaj!
Dzień dobry Marzeniu!