Odmiana imienia Marutka przez przypadki

Marutka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marutka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marutki

Celownik
(komu? czemu?):Marutce

Biernik
(kogo? co?):Marutkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marutką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marutce

Wołacz
(hej!):Marutko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarutkaGdzie jest Marutka?
Ma na imię Marutka.
Marutka ma katar i źle się czuje.
Marutka chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Marutka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarutkiUroda Marutki miała potężną moc.
Nie lubię Marutki.
Tata Marutki poszedł otworzyć drzwi.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Marutki.
Prosimy o pomoc dla Marutki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarutceZostawiam Marutce karteczkę i już mnie nie ma.
Nie wiem, co powiedzieć Marutce.
Dzięki Marutce święta nabrały nowego wymiaru.
Korzysta z okazji, by wyznać Marutce miłość.
Przyglądam się Marutce.

Biernik:
(kogo? co?)
MarutkęMarutkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Marutkę bardzo przyjaźnie.
Przed wejściem spotkaliśmy Marutkę.
Zdjęcie przesłane przez Marutkę.
Patrzy na Marutkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarutkąZakończyliśmy edycję kwietniową z Marutką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Marutką.
Razem z Marutką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostanę tu tylko z Marutką i chłopakami.
Obie z Marutką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarutcePiszę o Marutce.
Czasami myślę sobie o Marutce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Marutce.
Więcej o Marutce znajdziecie na naszej stronie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Marutce.

Wołacz:
(hej!)
MarutkoDzień dobry Marutko!
Marutko! Uważaj!
Dziękuję Marutko za rozmowę!
Dobry wieczór Marutko!
Witaj Marutko!