Odmiana imienia Martynka przez przypadki

Martynka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Martynka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Martynki

Celownik
(komu? czemu?):Martynce

Biernik
(kogo? co?):Martynkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Martynką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Martynce

Wołacz
(hej!):Martynko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MartynkaZa chwilę wróci Martynka z lasu.
Mam na imię Martynka.
W domu Martynka często urządza rodzicom pokazy mody.
Jeśli jednak przegrasz, Martynka zostaje z nami.
Martynka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MartynkiRozalia podeszła do Martynki.
Przed domem Martynki zauważyłem wózek z dzieckiem.
W sobotę są urodziny Martynki.
Martynki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Martynki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MartynceZaproponowałem Martynce dwa tematy.
Ten nie pozostał dłużny Martynce.
Martynce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zerwał jabłko i podał je Martynce.
Mama przyznała rację Martynce.

Biernik:
(kogo? co?)
MartynkęObserwuję Martynkę bardzo uważnie.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Martynkę.
Sierżant wpatrywał się w Martynkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Martynkę zaczęło to nieco irytować.
W końcu obudzili Martynkę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MartynkąJadę na wycieczkę razem z Martynką.
Przez chwilę oboje z Martynką patrzyli na siebie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Martynką.
Zginął w pojedynku z Martynką.
Wczoraj wracamy z Martynką od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MartynceChciałbym być teraz przy Martynce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Martynce.
Kto dziś pamięta o Martynce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Martynce.
Myślał o Martynce i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
MartynkoMartynko! Uważaj!
Cześć Martynko!
Dzień dobry Martynko!
Dobry wieczór Martynko!
Witaj Martynko!