Odmiana imienia Martynek przez przypadki

Martynek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Martynek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Martynku

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Martynkowi!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MartynekPierwszą osobą którą zobaczyłem była Martynek.
Martynek wraca do domu.
Martynek ma katar i źle się czuje.
Martynek chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Martynek grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu .
Przez cały dzień czułam wzrok na sobie.
Serce stanęło na moment.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask .
Muszę pochwalić pomysł .

Celownik:
(komu? czemu?)
MartynkuOpowiedziałam Martynku o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Martynku mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Martynku.
Przyglądam się Martynku.
Zostawiam Martynku karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
W nagle coś wstąpiło.
Na moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam .
Poszłam dalej i wtedy poznałam .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Weekend spędzony z był przesympatyczny.
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.
Razem z zrobiłyśmy obiad.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z .
Pracuję z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Wczoraj wspomniałam o z moim tatą.
Wszyscy dyskutują o .
Powiedz mi, co myślisz o .
Dobrze, że wspomniałeś o .
Naszą piosenkę pisali z myślą o .

Wołacz:
(hej!)
MartynkowiCześć Martynkowi!
Dzień dobry Martynkowi!
Gdzie jesteś Martynkowi!?
Martynkowi! Gdzie jesteś?
Hej Martynkowi!