Odmiana imienia Martyśka przez przypadki

Martyśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Martyśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Martyśki

Celownik
(komu? czemu?):Martyśce

Biernik
(kogo? co?):Martyśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Martyśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Martyśce

Wołacz
(hej!):Martyśko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MartyśkaMam na imię Martyśka.
Autorem niniejszego tekstu jest Martyśka.
Dziś Martyśka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jak już wiecie mam na imię Martyśka.
Gdzie jest Martyśka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MartyśkiPrzyglądałam się dłoniom Martyśki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Martyśki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Martyśki.
W słuchawce usłyszałam głos Martyśki.
Pożyczę od Martyśki samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
MartyśceMartyśce oczy błyszczą.
Opowiedziałam Martyśce o przykrości która mnie spotkała.
Tym razem nie damy Martyśce dojść do głosu.
Tego Martyśce było już za wiele.
Proszę Martyśce nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
MartyśkęSpojrzałam na Martyśkę w wymownym geście.
Pożegnali w końcu Martyśkę i wyszli razem.
Spotkałam Martyśkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Martyśkę zaświerzbiały ręce.
Kacper patrzył na Martyśkę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MartyśkąSprzątam pokój razem z Martyśką.
Razem z Martyśką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Tym razem korespondowałam z Martyśką.
Zobacz wywiad z Martyśką oraz innymi uczestnikami finału.
Dorota spotkała się z Martyśką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MartyśceKiedyś tam chciałam napisać o Martyśce.
Pamiętam o Martyśce.
Piszę o Martyśce.
Wszyscy dyskutują o Martyśce.
Na pewno słyszałyście o Martyśce.

Wołacz:
(hej!)
MartyśkoCześć Martyśko!
Dobry wieczór Martyśko!
Martyśko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Martyśko!
Witaj Martyśko!