Odmiana imienia Martulka przez przypadki

Martulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Martulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Martulki

Celownik
(komu? czemu?):Martulce

Biernik
(kogo? co?):Martulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Martulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Martulce

Wołacz
(hej!):Martulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MartulkaMoje drugie imię to właśnie Martulka.
Jeśli jednak przegrasz, Martulka zostaje z nami.
Gdzie jest Martulka?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Martulka.
W domu Martulka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MartulkiZaproszenia na urodziny Martulki są gotowe.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Martulki.
Tata Martulki poszedł otworzyć drzwi.
Tym razem prezentujemy wystawę Martulki.
Postanowiłam zadzwonić do Martulki i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
MartulceZerwał jabłko i podał je Martulce.
Zszedłem z drogi Martulce i usiadłem w fotelu.
Oddaję Martulce list.
Zaproponowałem Martulce dwa tematy.
Ten nie pozostał dłużny Martulce.

Biernik:
(kogo? co?)
MartulkęPatrzy na Martulkę wyczekująco.
Nieśmiało gładzi Martulkę po włosach.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Martulkę.
Widzę Martulkę.
Spojrzał na Martulkę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MartulkąObie z Martulką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Martulką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Przez chwilę oboje z Martulką patrzyli na siebie.
Wieczorem z Martulką znowu idziemy na spacer.
Rozmawiam z Martulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MartulceNa pewno słyszałyście o Martulce.
Rozmawiam o Martulce.
Śpiewam o Martulce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Martulce.
Na koniec parę słów o Martulce.

Wołacz:
(hej!)
MartulkoMartulko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Martulko!
Dziękuję Martulko za rozmowę!
Witaj Martulko!
Cześć Martulko!