Odmiana imienia Martula przez przypadki

Martula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Martula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Martuli

Celownik
(komu? czemu?):Martuli

Biernik
(kogo? co?):Martulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Martulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Martuli

Wołacz
(hej!):Martulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MartulaZa chwilę wróci Martula z lasu.
Martula ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Martula.
Ja i Martula nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem artykułu jest Martula.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MartuliByłam pełna uznania dla rozwoju Martuli.
W sobotę są urodziny Martuli.
Najbardziej polubiłam ojca Martuli.
Muszę pochwalić pomysł Martuli.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Martuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
MartuliMusiałam się zwierzyć Martuli.
Słoik z kawą wyleciał Martuli z rąk.
Tym razem nie damy Martuli dojść do głosu.
Tego Martuli było już za wiele.
Kto wie, może Martuli wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
MartulęCzekałam na Martulę w kawiarni.
Chwyciła Martulę za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Martulę jak dopisuje kolejne literki.
Patrzył na Martulę z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałem znacząco na Martulę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MartuląByliśmy wczoraj pierwszy raz z Martulą na krytym basenie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Martulą.
Siedzieliśmy z Martulą przy basenie.
Oboje z Martulą kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Śpiewam z Martulą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MartuliMyślę o Martuli.
Chciałbym być teraz przy Martuli.
Piszę o Martuli.
Dzisiaj chciałam napisać o Martuli.
Marzę o Martuli.

Wołacz:
(hej!)
MartuloDziękuję Martulo za rozmowę!
Martulo! Gdzie jesteś?
Cześć Martulo!
Dobry wieczór Martulo!
Martulo! Wróć do mnie!