Odmiana imienia Maro przez przypadki

Maro imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Maro

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mara

Celownik
(komu? czemu?):Marowi

Biernik
(kogo? co?):Mara

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marze

Wołacz
(hej!):Maro!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MaroMa na imię Maro.
Co robi Maro?
Maro nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Maro.
Maro chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MaraMara siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Mara.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Mara.
Specjalnością Mara jest jazda na koniu.
Tata Mara sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarowiChciałam szybko pochwalić się Marowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Marowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Marowi.
Dzięki Marowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiadam Marowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
MaraCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Mara.
Spojrzałam na Mara w wymownym geście.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Mara bardzo przyjaźnie.
Postaram się namówić Mara na spacer.
Na Mara moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MaremA sytuacja z Marem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój razem z Marem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Marem.
Pracuję razem z Marem.
Ja z Marem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarzePomyśl nad tym, co mówiłam ci o Marze.
Od ostatniego wpisu o Marze wydarzyło się sporo.
Nie wspomniałem na początku o Marze.
Więcej o Marze znajdziecie na naszej stronie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Marze.

Wołacz:
(hej!)
MaroCześć Maro!
Dzień dobry Maro!
Dobry wieczór Maro!
Gdzie jesteś Maro!?
Hej Maro!