Odmiana imienia Marlenka przez przypadki

Marlenka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marlenka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marlenki

Celownik
(komu? czemu?):Marlence

Biernik
(kogo? co?):Marlenkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marlenką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marlence

Wołacz
(hej!):Marlenko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarlenkaAutorem niniejszego tekstu jest Marlenka.
Na drugie imię mam Marlenka.
Co robi Marlenka?
Gdzie jest Marlenka?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Marlenka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarlenkiNie lubię Marlenki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Marlenki.
Postawa Marlenki była zupełnie inna.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Marlenki.
Tymczasem zauważyłam wpis Marlenki kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarlenceMarlence oczy błyszczą.
Przyglądam się Marlence.
Marlence włosy stanęły dęba na głowie.
Tym razem nie damy Marlence dojść do głosu.
Zostawiam Marlence karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
MarlenkęPożegnali w końcu Marlenkę i wyszli razem.
Spoglądam na Marlenkę.
Kacper patrzył na Marlenkę ze zdumieniem.
Przyniesiona przez Marlenkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzała na Marlenkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarlenkąRazem z Marlenką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Marlenką.
Dorota spotkała się z Marlenką.
Razem z Marlenką zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Marlenką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarlenceMowa oczywiście o Marlence.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Marlence.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Marlence.
Kto dziś pamięta o Marlence.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Marlence.

Wołacz:
(hej!)
MarlenkoDziękuję Marlenko za rozmowę!
Hej Marlenko!
Witaj Marlenko!
Dzień dobry Marlenko!
Cześć Marlenko!