Odmiana imienia Marisia przez przypadki

Marisia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marisia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marisi

Celownik
(komu? czemu?):Marisi

Biernik
(kogo? co?):Marisię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marisią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marisi

Wołacz
(hej!):Marisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarisiaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Marisia.
Jeśli jednak przegrasz, Marisia zostaje z nami.
Marisia tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Marisia umiera.
Marisia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarisiRodzina Marisi zginęła w wypadku samochodowym.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Marisi.
Serce Marisi stanęło na moment.
Specjalnością Marisi jest jazda na koniu.
Przedwczoraj były urodziny Marisi.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarisiNie wiem, co powiedzieć Marisi.
Zostawiam Marisi karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Marisi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ja na pewno przekaże swój procent Marisi.
Dzięki Marisi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
MarisięPopatrzyłam na Marisię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przeprosiłam Marisię i poszłam dalej.
Widzę Marisię.
Spojrzał na Marisię z zaciekawieniem.
Marisię znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarisiąPowinnam jednak pojechać z Marisią.
Razem z Marisią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Marisią znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy z Marisią na kanapie.
Zostaliśmy z Marisią w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarisiWarto także pomyśleć chwilę o Marisi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Marisi.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Marisi.
Artykuł o Marisi wywołał burzę w mediach.
Kiedyś tam chciałam napisać o Marisi.

Wołacz:
(hej!)
MarisiuDobranoc Marisiu!
Marisiu! Wróć do mnie!
Hej Marisiu!
Marisiu! Uważaj!
Dzień dobry Marisiu!