Odmiana imienia Mariolusia przez przypadki

Mariolusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mariolusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mariolusi

Celownik
(komu? czemu?):Mariolusi

Biernik
(kogo? co?):Mariolusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mariolusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mariolusi

Wołacz
(hej!):Mariolusiu!

Przykłady deklinacji imienia Mariolusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Mariolusia

Autorem niniejszego tekstu jest Mariolusia.
Mariolusia ma katar i źle się czuje.
Dla mnie było już jasne, ze Mariolusia umiera.
Autorem artykułu jest Mariolusia.
Ma na imię Mariolusia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Mariolusi

Mariolusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Piszę list do Mariolusi.
Przed domem Mariolusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Nie ma Mariolusi.
Póki co dodaję zdjęcia Mariolusi z wakacji.

Celownik (komu? czemu?): Mariolusi

Mariolusi oczy błyszczą.
Mam nadzieję, że Mariolusi również się podoba.
Tym razem nie damy Mariolusi dojść do głosu.
Dzięki Mariolusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Coś muszę Mariolusi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik (kogo? co?): Mariolusię

Poszłam dalej i wtedy poznałam Mariolusię.
Patrzę na Mariolusię i nic nie rozumiem.
Doprowadził tym Mariolusię do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje Mariolusię i idzie do wyjścia.
Mariolusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik (z kim? z czym?): Mariolusią

Pracuję z Mariolusią.
Kasia z Mariolusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Byliśmy z Mariolusią na jarmarku.
Oboje z Mariolusią wybuchliśmy śmiechem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Mariolusią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Mariolusi

Śpiewam o Mariolusi.
Na pewno słyszałyście o Mariolusi.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Mariolusi.
Przynajmniej tak myślał tata o Mariolusi.
Czasami myślę sobie o Mariolusi.

Wołacz (hej!): Mariolusiu

Cześć Mariolusiu!
Mariolusiu! Uważaj!
Mariolusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Mariolusiu za rozmowę!
Witaj Mariolusiu!