Odmiana imienia Mariolinka przez przypadki

Mariolinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mariolinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mariolinki

Celownik
(komu? czemu?):Mariolince

Biernik
(kogo? co?):Mariolinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mariolinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mariolince

Wołacz
(hej!):Mariolinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MariolinkaJutro Mariolinka wyjdzie ze szpitala.
Mariolinka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dopiero do mnie dotarło, że Mariolinka już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Mariolinka.
W domu Mariolinka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MariolinkiW domu babci Mariolinki od zawsze stał stary zegar.
Tymczasem zauważyłam wpis Mariolinki kilka dni temu.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Mariolinki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Mariolinki.
Rozalia podeszła do Mariolinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MariolinceZszedłem z drogi Mariolince i usiadłem w fotelu.
Tego Mariolince było już za wiele.
Mam nadzieję, że Mariolince również się podoba.
Opowiadam Mariolince o swoich zainteresowaniach.
Mariolince włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
MariolinkęSpojrzałam na Mariolinkę w wymownym geście.
Obserwuję Mariolinkę bardzo uważnie.
W końcu obudzili Mariolinkę, żeby ich ratował.
Na Mariolinkę spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałem znacząco na Mariolinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MariolinkąSprzątam pokój razem z Mariolinką.
Jadę na wycieczkę razem z Mariolinką.
Wczoraj wracamy z Mariolinką od lekarza.
Ja z Mariolinką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Śpiewam z Mariolinką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MariolinceRozmawiam o Mariolince.
Mówimy tu oczywiście o Mariolince.
Dzisiaj chciałam napisać o Mariolince.
Kiedyś chciałam napisać o Mariolince.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Mariolince.

Wołacz:
(hej!)
MariolinkoHej Mariolinko!
Mariolinko! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Mariolinko!
Cześć Mariolinko!
Dziękuję Mariolinko za rozmowę!