Odmiana imienia Marikula przez przypadki

Marikula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marikula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marikuli

Celownik
(komu? czemu?):Marikuli

Biernik
(kogo? co?):Marikulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marikulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marikuli

Wołacz
(hej!):Marikulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarikulaDziś Marikula ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jak już wiecie mam na imię Marikula.
Gdzie jest Marikula?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Marikula.
Za chwilę wróci Marikula z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarikuliPostanowiłam zadzwonić do Marikuli i chłopaków.
Przed domem Marikuli zauważyłem wózek z dzieckiem.
Uroda Marikuli miała potężną moc.
Tym razem prezentujemy wystawę Marikuli.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Marikuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarikuliJa na pewno przekaże swój procent Marikuli.
Nie wiem, co powiedzieć Marikuli.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Marikuli coś się stało.
Daję Marikuli, to co najlepsze we mnie.
Opowiadam Marikuli o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
MarikulęZdjęcie przesłane przez Marikulę.
Sierżant wpatrywał się w Marikulę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Marikulę.
Podchodzi, całuje Marikulę i idzie do wyjścia.
Marikulę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarikuląZostanę tu tylko z Marikulą i chłopakami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Marikulą.
Sprzątam pokój z Marikulą.
Oboje z Marikulą wybuchliśmy śmiechem.
Zobacz wywiad z Marikulą oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarikuliDyskutuję o Marikuli.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Marikuli.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Marikuli.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Marikuli.
Mamrotał coś o Marikuli, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
MarikuloHej Marikulo!
Dzień dobry Marikulo!
Marikulo! Wróć do mnie!
Cześć Marikulo!
Witaj Marikulo!