Odmiana imienia Mariczka przez przypadki

Mariczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mariczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mariczki

Celownik
(komu? czemu?):Mariczce

Biernik
(kogo? co?):Mariczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mariczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mariczce

Wołacz
(hej!):Mariczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MariczkaDobrze, że Mariczka grzecznie śpi.
Ma na imię Mariczka.
Autorem artykułu jest Mariczka.
Mariczka wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Mariczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MariczkiW sobotę są urodziny Mariczki.
Przyglądałam się dłoniom Mariczki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Mariczki.
Szkoda że Mariczki prawie że w ogóle nie ma.
Muszę pochwalić pomysł Mariczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MariczcePrzyglądam się Mariczce.
Kupiłem Mariczce magnes na lodówkę.
Tym razem nie damy Mariczce dojść do głosu.
Korzysta z okazji, by wyznać Mariczce miłość.
Tego Mariczce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
MariczkęMariczkę zaświerzbiały ręce.
Popatrzyłam na Mariczkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Chwyciła Mariczkę za rękaw płaszcza.
Spojrzała na Mariczkę jeszcze raz.
Mariczkę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MariczkąZobacz wywiad z Mariczką oraz innymi uczestnikami finału.
Powinnam jednak pojechać z Mariczką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Mariczką.
Siedzieliśmy z Mariczką na ławce w parku.
Zostaliśmy z Mariczką w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MariczceNiestety, nie umiała zapomnieć o Mariczce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Mariczce.
Rozmawiam o Mariczce.
Więcej o Mariczce znajdziecie na naszej stronie.
Od ostatniego wpisu o Mariczce wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
MariczkoWitaj Mariczko!
Gdzie jesteś Mariczko!?
Dziękuję Mariczko za rozmowę!
Hej Mariczko!
Mariczko! Wróć do mnie!