Odmiana imienia Marianunia przez przypadki

Marianunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marianunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marianuni

Celownik
(komu? czemu?):Marianuni

Biernik
(kogo? co?):Marianunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marianunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marianuni

Wołacz
(hej!):Marianuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarianuniaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Marianunia.
Marianunia tego nie widzi.
Marianunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Na drugie imię mam Marianunia.
Jutro Marianunia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarianuniJadę do Marianuni.
Zostało sto dni do narodzin Marianuni.
Postanowiłam zadzwonić do Marianuni.
Specjalnością Marianuni jest jazda na koniu.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Marianuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarianuniMarianuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Oddaję Marianuni list.
Opowiedziałam Marianuni o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Marianuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Musiałam się zwierzyć Marianuni.

Biernik:
(kogo? co?)
MarianunięPrzyniesiona przez Marianunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Lubię Marianunię.
Widzę Marianunię.
Odprowadziłam Marianunię do wyjścia.
Spojrzałam na Marianunię jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarianuniąRazem z Marianunią zrobiłyśmy obiad.
Idę na spacer z Marianunią.
Wieczorem z Marianunią znowu idziemy na spacer.
Jadę z Marianunią na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Marianunią przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarianuniWarto także pomyśleć chwilę o Marianuni.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Marianuni.
Więcej o Marianuni znajdziecie na naszej stronie.
Nie wspomniałem na początku o Marianuni.
Na pewno słyszałyście o Marianuni.

Wołacz:
(hej!)
MarianuniuMarianuniu! Wróć do mnie!
Hej Marianuniu!
Dzień dobry Marianuniu!
Marianuniu! Uważaj!
Dobry wieczór Marianuniu!