Odmiana imienia Mariannusia przez przypadki

Mariannusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mariannusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mariannusi

Celownik
(komu? czemu?):Mariannusi

Biernik
(kogo? co?):Mariannusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mariannusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mariannusi

Wołacz
(hej!):Mariannusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MariannusiaCo robi Mariannusia?
Autorem artykułu jest Mariannusia.
Dla mnie było już jasne, ze Mariannusia umiera.
Dziś Mariannusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mariannusia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MariannusiSerce Mariannusi stanęło na moment.
Jestem mamą Mariannusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Mariannusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Mariannusi.
Tata Mariannusi poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
MariannusiCo tej Mariannusi po głowie chodzi?
Zaproponowałem Mariannusi dwa tematy.
Nie wiem, co powiedzieć Mariannusi.
Coś muszę Mariannusi powiedzieć, stoi i czeka.
Oddaję Mariannusi list.

Biernik:
(kogo? co?)
MariannusięSpojrzałem znacząco na Mariannusię.
Lubię Mariannusię.
Doprowadził tym Mariannusię do stanu bliskiego apopleksji.
Nieśmiało gładzi Mariannusię po włosach.
Przyniesiona przez Mariannusię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MariannusiąŚpiewam z Mariannusią.
Idę na spacer z Mariannusią.
Byliśmy z Mariannusią na jarmarku.
Ja z Mariannusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Mariannusią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MariannusiWarto także pomyśleć chwilę o Mariannusi.
Dyskutuję o Mariannusi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Mariannusi.
Mówimy tu oczywiście o Mariannusi.
Kiedyś chciałam napisać o Mariannusi.

Wołacz:
(hej!)
MariannusiuGdzie jesteś Mariannusiu!?
Mariannusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Mariannusiu za rozmowę!
Mariannusiu! Uważaj!
Hej Mariannusiu!