Odmiana imienia Mariahunia przez przypadki

Mariahunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mariahunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mariahuni

Celownik
(komu? czemu?):Mariahuni

Biernik
(kogo? co?):Mariahunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mariahunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mariahuni

Wołacz
(hej!):Mariahuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MariahuniaAutorem artykułu jest Mariahunia.
Dla mnie było już jasne, ze Mariahunia umiera.
Mam na imię Mariahunia.
Jak już wiecie mam na imię Mariahunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Mariahunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MariahuniTata Mariahuni poszedł otworzyć drzwi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Mariahuni.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Mariahuni.
Tato Mariahuni produkował abażury.
Dla Mariahuni ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
MariahuniSłoik z kawą wyleciał Mariahuni z rąk.
Kupiłem Mariahuni magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Mariahuni.
Dzięki Mariahuni święta nabrały nowego wymiaru.
Co tej Mariahuni po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
MariahunięKawę kupioną przez Mariahunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Doprowadził tym Mariahunię do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na Mariahunię i uśmiechnął się.
Spojrzała na Mariahunię jeszcze raz.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Mariahunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MariahuniąDwa dni temu miałam z Mariahunią śmieszną przygodę.
Byliśmy z Mariahunią na jarmarku.
Rozmawiam z Mariahunią.
Siedzieliśmy z Mariahunią na ławce w parku.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Mariahunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MariahuniWspominam o Mariahuni.
Mowa oczywiście o Mariahuni.
Dziś napiszę o Mariahuni.
A o Mariahuni to i słowa rzec nie umiał.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Mariahuni.

Wołacz:
(hej!)
MariahuniuWitaj Mariahuniu!
Dziękuję Mariahuniu za rozmowę!
Dobranoc Mariahuniu!
Cześć Mariahuniu!
Dobry wieczór Mariahuniu!