Odmiana imienia Margaretunia przez przypadki

Margaretunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Margaretunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Margaretunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Margaretuniu

Wołacz
(hej!):Margaretuni!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MargaretuniaAutorem niniejszego tekstu jest Margaretunia.
Autorem artykułu jest Margaretunia.
W domu Margaretunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Margaretunia grzecznie śpi.
Margaretunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Byłam pełna uznania dla rozwoju .
Przed domem zauważyłem wózek z dzieckiem.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery .
Rodzina zginęła w wypadku samochodowym.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo .

Celownik:
(komu? czemu?)
Słoik z kawą wyleciał z rąk.
Mama przyznała rację .
Tym razem nie damy dojść do głosu.
oczy błyszczą.
Oczywiście każdy przyzna rację .

Biernik:
(kogo? co?)
Nieśmiało gładzi po włosach.
Spotkałam w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na jak dopisuje kolejne literki.
Na moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MargaretuniąJa z Margaretunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Tym razem korespondowałam z Margaretunią.
Siedzieliśmy z Margaretunią przy basenie.
Ja z Margaretunią chcemy się przebrać za wampiry.
A sytuacja z Margaretunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MargaretuniuNa koniec parę słów o Margaretuniu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Margaretuniu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Margaretuniu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Margaretuniu.
Powiedz mi, co myślisz o Margaretuniu.

Wołacz:
(hej!)
MargaretuniMargaretuni! Wróć do mnie!
Cześć Margaretuni!
Witaj Margaretuni!
Dobranoc Margaretuni!
Margaretuni! Gdzie jesteś?