Odmiana imienia Marcjusz przez przypadki

Marcjusz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marcjusz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcjusza

Celownik
(komu? czemu?):Marcjuszowi

Biernik
(kogo? co?):Marcjusza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcjuszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcjuszu

Wołacz
(hej!):Marcjuszu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarcjuszMarcjusz chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Marcjusz.
Dla mnie było już jasne, ze Marcjusz umiera.
Za chwilę wróci Marcjusz z lasu.
W domu Marcjusz często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarcjuszaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Marcjusza.
Marcjusza siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Piszę list do Marcjusza.
Tata Marcjusza sam opatrzył mi nogę.
Nie ma Marcjusza.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarcjuszowiPrzyglądam się Marcjuszowi.
Rozalia z troską przyglądała się Marcjuszowi.
Co tej Marcjuszowi po głowie chodzi?
Dzięki Marcjuszowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Oddaję Marcjuszowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
MarcjuszaMarcjusza znalazłam w recepcji hotelu.
Przed wejściem spotkaliśmy Marcjusza.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Marcjusza.
Widzę Marcjusza.
Patrzył na Marcjusza z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarcjuszemZostaliśmy z Marcjuszem w salonie sami.
Razem z Marcjuszem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Pracuję z Marcjuszem.
Wieczorem z Marcjuszem znowu idziemy na spacer.
Oboje z Marcjuszem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarcjuszuBardzo fajny blog o Marcjuszu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Marcjuszu.
Chciałbym być teraz przy Marcjuszu.
Powiedz mi, co myślisz o Marcjuszu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Marcjuszu.

Wołacz:
(hej!)
MarcjuszuGdzie jesteś Marcjuszu!?
Marcjuszu! Wróć do mnie!
Witaj Marcjuszu!
Dziękuję Marcjuszu za rozmowę!
Dzień dobry Marcjuszu!