Odmiana imienia Marcjannusia przez przypadki

Marcjannusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marcjannusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcjannusi

Celownik
(komu? czemu?):Marcjannusi

Biernik
(kogo? co?):Marcjannusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcjannusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcjannusi

Wołacz
(hej!):Marcjannusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarcjannusiaMarcjannusia chce pójść ze mną na spacer.
Marcjannusia nie umie śpiewać.
Marcjannusia ma katar i źle się czuje.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Marcjannusia.
Marcjannusia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarcjannusiWysyłam list do Marcjannusi.
Piszę list do Marcjannusi.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Marcjannusi słychać.
Dziadek Marcjannusi w tym czasie miał chorą rękę.
Serce Marcjannusi stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarcjannusiMarcjannusi włosy stanęły dęba na głowie.
Oczywiście każdy przyzna rację Marcjannusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Marcjannusi.
Kto wie, może Marcjannusi wyjdzie do na dobre.
Od początku próbujemy pomóc Marcjannusi.

Biernik:
(kogo? co?)
MarcjannusięPożegnali w końcu Marcjannusię i wyszli razem.
Spojrzał na Marcjannusię i uśmiechnął się.
W Marcjannusię nagle coś wstąpiło.
Chwyciła Marcjannusię za rękaw płaszcza.
Podchodzi, całuje Marcjannusię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarcjannusiąRazem z Marcjannusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Rozmawiam z Marcjannusią.
Weekend spędzony z Marcjannusią był przesympatyczny.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Marcjannusią.
Oboje z Marcjannusią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarcjannusiMówimy tu oczywiście o Marcjannusi.
Śpiewam o Marcjannusi.
Pamiętam o Marcjannusi.
Teraz chcę napisać parę słów o Marcjannusi.
A o Marcjannusi to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
MarcjannusiuMarcjannusiu! Uważaj!
Marcjannusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Marcjannusiu!
Dziękuję Marcjannusiu za rozmowę!
Hej Marcjannusiu!