Odmiana imienia Marcjanek przez przypadki

Marcjanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marcjanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcjanka

Celownik
(komu? czemu?):Marcjankowi

Biernik
(kogo? co?):Marcjanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcjankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcjanku

Wołacz
(hej!):Marcjanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarcjanekJutro Marcjanek wyjdzie ze szpitala.
Marcjanek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem artykułu jest Marcjanek.
Marcjanek ma katar i źle się czuje.
Marcjanek chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarcjankaTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Marcjanka.
Nie lubię Marcjanka.
Przedwczoraj były urodziny Marcjanka.
Tata Marcjanka poszedł otworzyć drzwi.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Marcjanka.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarcjankowiProszę Marcjankowi nie dokuczać!
Ten nie pozostał dłużny Marcjankowi.
Tym razem nie damy Marcjankowi dojść do głosu.
Tego Marcjankowi było już za wiele.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Marcjankowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
MarcjankaSpojrzałam na Marcjanka.
Przyniesiona przez Marcjanka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kacper patrzył na Marcjanka ze zdumieniem.
Lubię Marcjanka.
Patrzył na Marcjanka z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarcjankiemSprzątam pokój z Marcjankiem.
Razem z Marcjankiem zrobiłyśmy obiad.
Dorota spotkała się z Marcjankiem.
Idę na spacer z Marcjankiem.
Oboje z Marcjankiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarcjankuNaszą piosenkę pisali z myślą o Marcjanku.
Bardzo fajny blog o Marcjanku.
Ten wiersz jest o Marcjanku.
Myślałam cały czas tylko o Marcjanku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Marcjanku.

Wołacz:
(hej!)
MarcjankuCześć Marcjanku!
Dobranoc Marcjanku!
Dziękuję Marcjanku za rozmowę!
Witaj Marcjanku!
Dobry wieczór Marcjanku!