Odmiana imienia Marcin przez przypadki

Marcin imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marcin

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcina

Celownik
(komu? czemu?):Marcinowi

Biernik
(kogo? co?):Marcina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcinem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcinie

Wołacz
(hej!):Marcinie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Marcinowie, Marciny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcinów

Celownik
(komu? czemu?):Marcinom

Biernik
(kogo? co?):Marcinów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcinami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcinach

Wołacz
(hej!):Marcinowie, Marciny!

Przykłady deklinacji imienia Marcin” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Marcin

Marcin odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Marcin ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Marcin.
Ja i Marcin nie wiedziałyśmy, co robić.
Dopiero do mnie dotarło, że Marcin już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Marcina

Postawa Marcina była zupełnie inna.
Tata Marcina poszedł otworzyć drzwi.
Tym razem prezentujemy wystawę Marcina.
Tymczasem zauważyłam wpis Marcina kilka dni temu.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Marcina.

Celownik (komu? czemu?): Marcinowi

Tym razem nie damy Marcinowi dojść do głosu.
Zerwał jabłko i podał je Marcinowi.
Proszę Marcinowi nie dokuczać!
Oczywiście każdy przyzna rację Marcinowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Marcinowi coś się stało.

Biernik (kogo? co?): Marcina

Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Marcina bardzo przyjaźnie.
Spojrzałem znacząco na Marcina.
Podchodzi, całuje Marcina i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Marcina w wymownym geście.
Sierżant wpatrywał się w Marcina jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik (z kim? z czym?): Marcinem

W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Marcinem.
Śpiewam z Marcinem.
Oboje z Marcinem wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój razem z Marcinem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Marcinem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Marcinie

Mamrotał coś o Marcinie, gdy podtrzymywał się ściany.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Marcinie.
Wspominam o Marcinie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Marcinie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Marcinie.

Wołacz (hej!): Marcinie

Dzień dobry Marcinie!
Cześć Marcinie!
Dobranoc Marcinie!
Witaj Marcinie!
Dobry wieczór Marcinie!