Odmiana imienia Marcin przez przypadki

Marcin imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marcin

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcina

Celownik
(komu? czemu?):Marcinowi

Biernik
(kogo? co?):Marcina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcinem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcinie

Wołacz
(hej!):Marcinie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Marcinowie, Marciny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcinów

Celownik
(komu? czemu?):Marcinom

Biernik
(kogo? co?):Marcinów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcinami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcinach

Wołacz
(hej!):Marcinowie, Marciny!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarcinMarcin odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Marcin ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Marcin.
Ja i Marcin nie wiedziałyśmy, co robić.
Dopiero do mnie dotarło, że Marcin już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarcinaPostawa Marcina była zupełnie inna.
Tata Marcina poszedł otworzyć drzwi.
Tym razem prezentujemy wystawę Marcina.
Tymczasem zauważyłam wpis Marcina kilka dni temu.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Marcina.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarcinowiTym razem nie damy Marcinowi dojść do głosu.
Zerwał jabłko i podał je Marcinowi.
Proszę Marcinowi nie dokuczać!
Oczywiście każdy przyzna rację Marcinowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Marcinowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
MarcinaŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Marcina bardzo przyjaźnie.
Spojrzałem znacząco na Marcina.
Podchodzi, całuje Marcina i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Marcina w wymownym geście.
Sierżant wpatrywał się w Marcina jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarcinemW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Marcinem.
Śpiewam z Marcinem.
Oboje z Marcinem wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój razem z Marcinem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Marcinem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarcinieMamrotał coś o Marcinie, gdy podtrzymywał się ściany.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Marcinie.
Wspominam o Marcinie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Marcinie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Marcinie.

Wołacz:
(hej!)
MarcinieDzień dobry Marcinie!
Cześć Marcinie!
Dobranoc Marcinie!
Witaj Marcinie!
Dobry wieczór Marcinie!