Odmiana imienia Marcella przez przypadki

Marcella imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Marcella

Dopełniacz
(kogo? czego?):Marcelli

Celownik
(komu? czemu?):Marcelli

Biernik
(kogo? co?):Marcellę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Marcellą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marcelli

Wołacz
(hej!):Marcello!

Przykłady deklinacji imienia Marcella” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Marcella

Co robi Marcella?
Autorem artykułu jest Marcella.
Dziś Marcella ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Na drugie imię mam Marcella.
Marcella chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz (kogo? czego?): Marcelli

Tata Marcelli poszedł otworzyć drzwi.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Marcelli.
Specjalnością Marcelli jest jazda na koniu.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Marcelli.
Uroda Marcelli miała potężną moc.

Celownik (komu? czemu?): Marcelli

Opowiedziałam Marcelli o przykrości która mnie spotkała.
Zostawiam Marcelli karteczkę i już mnie nie ma.
Tego Marcelli było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Marcelli.
Dzięki Marcelli święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik (kogo? co?): Marcellę

Spojrzała na Marcellę jeszcze raz.
W końcu obudzili Marcellę, żeby ich ratował.
Spojrzałem znacząco na Marcellę.
Widzę Marcellę.
Nieśmiało gładzi Marcellę po włosach.

Narzędnik (z kim? z czym?): Marcellą

Siedzieliśmy z Marcellą na ławce w parku.
Wczoraj wracamy z Marcellą od lekarza.
Śpiewam z Marcellą.
Wieczorem z Marcellą znowu idziemy na spacer.
Ja z Marcellą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Marcelli

Przygotowuje książkę o Marcelli.
Zapraszam na film dokumentalny o Marcelli.
Mamrotał coś o Marcelli, gdy podtrzymywał się ściany.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Marcelli.
W powrotnej drodze myślał o Marcelli.

Wołacz (hej!): Marcello

Hej Marcello!
Dziękuję Marcello za rozmowę!
Gdzie jesteś Marcello!?
Witaj Marcello!
Dzień dobry Marcello!