Odmiana imienia Maranna przez przypadki

Maranna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Maranna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Maranny

Celownik
(komu? czemu?):Marannie

Biernik
(kogo? co?):Marannę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Maranną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Marannie

Wołacz
(hej!):Maranno!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MarannaAutorem artykułu jest Maranna.
Maranna wraca do domu.
Maranna chce pójść ze mną na spacer.
Ja i Maranna nie wiedziałyśmy, co robić.
Dla mnie było już jasne, ze Maranna umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MarannyDzisiaj wyruszyliśmy do domu Maranny.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Maranny słychać.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Maranny.
Maranny siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przez cały dzień czułam wzrok Maranny na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
MarannieTego Marannie było już za wiele.
Dzięki Marannie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Korzysta z okazji, by wyznać Marannie miłość.
Kto wie, może Marannie wyjdzie do na dobre.
Coś muszę Marannie powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
MarannęPoszłam dalej i wtedy poznałam Marannę.
Spojrzałam na Marannę.
Na Marannę spłynęła niewymowna ulga.
Przyniesiona przez Marannę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Chwyciła Marannę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MarannąPracuję z Maranną.
Sprzątam pokój z Maranną.
Ja z Maranną coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Maranną zrobiłyśmy obiad.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Maranną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MarannieBardzo fajny blog o Marannie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Marannie.
Czasami myślę sobie o Marannie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Marannie.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Marannie.

Wołacz:
(hej!)
MarannoMaranno! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Maranno!
Gdzie jesteś Maranno!?
Hej Maranno!
Cześć Maranno!