Odmiana imienia Manuelik przez przypadki

Manuelik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Manuelik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Manuelika

Celownik
(komu? czemu?):Manuelikowi

Biernik
(kogo? co?):Manuelika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Manuelikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Manueliku

Wołacz
(hej!):Manueliku!

Przykłady odmiany imienia Manuelik” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Manuelik

Autorem artykułu jest Manuelik.
Jutro Manuelik wyjdzie ze szpitala.
Manuelik nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Manuelik z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Manuelik.

Dopełniacz (kogo? czego?): Manuelika

Postanowiłam zadzwonić do Manuelika.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Manuelika.
Tym razem prezentujemy wystawę Manuelika.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Manuelika.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Manuelika.

Celownik (komu? czemu?): Manuelikowi

Manuelikowi włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Manuelikowi nie dokuczać!
Nie wiem, co powiedzieć Manuelikowi.
Dzięki Manuelikowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Daję Manuelikowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik (kogo? co?): Manuelika

Widziałem dzisiaj Manuelika z mojej klasy.
Widzę Manuelika.
Obserwuję Manuelika bardzo uważnie.
O jego personalia miałam spytać Manuelika prywatnie.
Na Manuelika moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Manuelikiem

Wymyśliłam z Manuelikiem nową zabawę.
Wieczorem z Manuelikiem znowu idziemy na spacer.
Jadę na wycieczkę razem z Manuelikiem.
Ja z Manuelikiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Manuelikiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Manueliku

A o Manueliku to i słowa rzec nie umiał.
Przynajmniej tak myślał tata o Manueliku.
Śpiewam o Manueliku.
Związana jest z nią legenda o Manueliku.
Nie wspomniałem na początku o Manueliku.

Wołacz (hej!): Manueliku

Gdzie jesteś Manueliku!?
Manueliku! Wróć do mnie!
Hej Manueliku!
Witaj Manueliku!
Dobry wieczór Manueliku!