Odmiana imienia Manfredunia przez przypadki

Manfredunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Manfredunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Manfreduni

Celownik
(komu? czemu?):Manfreduni

Biernik
(kogo? co?):Manfredunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Manfredunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Manfreduni

Wołacz
(hej!):Manfreduniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ManfreduniaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Manfredunia.
Manfredunia nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Manfredunia umiera.
Autorem artykułu jest Manfredunia.
Za chwilę wróci Manfredunia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ManfreduniPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Manfreduni.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Manfreduni.
Od razu zobaczyła ich mama Manfreduni.
Postanowiłam zadzwonić do Manfreduni i chłopaków.
Zbieramy na nowy wózek dla Manfreduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
ManfreduniCoś muszę Manfreduni powiedzieć, stoi i czeka.
Tym razem nie damy Manfreduni dojść do głosu.
Napisałem wiersz dzięki Manfreduni.
Proszę Manfreduni nie dokuczać!
Manfreduni wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
ManfredunięPostaram się namówić Manfredunię na spacer.
Lubię Manfredunię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Manfredunię bardzo przyjaźnie.
Kacper patrzył na Manfredunię ze zdumieniem.
Podchodzi, całuje Manfredunię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ManfreduniąPracuję razem z Manfredunią.
Idę na spacer z Manfredunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Manfredunią.
Dorota spotkała się z Manfredunią.
Oboje z Manfredunią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ManfreduniPamiętam o Manfreduni.
Ten wiersz jest o Manfreduni.
Wszyscy dyskutują o Manfreduni.
Pamiętajmy o Manfreduni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Rozmawiam o Manfreduni.

Wołacz:
(hej!)
ManfreduniuDzień dobry Manfreduniu!
Manfreduniu! Wróć do mnie!
Dobranoc Manfreduniu!
Gdzie jesteś Manfreduniu!?
Dziękuję Manfreduniu za rozmowę!