Odmiana imienia Mandusia przez przypadki

Mandusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mandusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mandusi

Celownik
(komu? czemu?):Mandusi

Biernik
(kogo? co?):Mandusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mandusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mandusi

Wołacz
(hej!):Mandusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MandusiaJak już wiecie mam na imię Mandusia.
W domu Mandusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Mandusia chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Mandusia?
Dziś Mandusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MandusiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Mandusi.
Uroda Mandusi miała potężną moc.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Mandusi.
Mandusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Zostało sto dni do narodzin Mandusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
MandusiMusiałam się zwierzyć Mandusi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Mandusi coś się stało.
Dzięki Mandusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Ja na pewno przekaże swój procent Mandusi.
Mama przyznała rację Mandusi.

Biernik:
(kogo? co?)
MandusięMandusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałam na Mandusię w wymownym geście.
Spotkałam Mandusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przed wejściem spotkaliśmy Mandusię.
Postaram się namówić Mandusię na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MandusiąZakończyliśmy edycję kwietniową z Mandusią.
Sprzątam pokój razem z Mandusią.
Tym razem korespondowałam z Mandusią.
Razem z Mandusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Pracuję razem z Mandusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MandusiPamiętajmy o Mandusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Śpiewam o Mandusi.
To jest pieśń o Mandusi.
Czasami myślę sobie o Mandusi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Mandusi.

Wołacz:
(hej!)
MandusiuHej Mandusiu!
Mandusiu! Uważaj!
Witaj Mandusiu!
Dobry wieczór Mandusiu!
Gdzie jesteś Mandusiu!?