Odmiana imienia Mamertusia przez przypadki

Mamertusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mamertusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mamertusi

Celownik
(komu? czemu?):Mamertusi

Biernik
(kogo? co?):Mamertusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mamertusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mamertusi

Wołacz
(hej!):Mamertusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MamertusiaDopiero do mnie dotarło, że Mamertusia już tu jest.
W domu Mamertusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Moje drugie imię to właśnie Mamertusia.
Mamertusia chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Mamertusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MamertusiRodzina Mamertusi wyprowadziła się.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Mamertusi.
Prosimy o pomoc dla Mamertusi.
Jadę do Mamertusi.
Uroda Mamertusi miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
MamertusiCo tej Mamertusi po głowie chodzi?
Od początku próbujemy pomóc Mamertusi.
Zszedłem z drogi Mamertusi i usiadłem w fotelu.
Ja na pewno przekaże swój procent Mamertusi.
Korzysta z okazji, by wyznać Mamertusi miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
MamertusięNa Mamertusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Widzę Mamertusię.
Obserwuję Mamertusię bardzo uważnie.
Mamertusię zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Mamertusię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MamertusiąJa z Mamertusią chcemy się przebrać za wampiry.
Wieczorem z Mamertusią znowu idziemy na spacer.
Jadę na wycieczkę razem z Mamertusią.
Zobacz wywiad z Mamertusią oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój razem z Mamertusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MamertusiDobrze, że wspomniałeś o Mamertusi.
Myślę o Mamertusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Mamertusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Mamertusi.
Piszę o Mamertusi.

Wołacz:
(hej!)
MamertusiuGdzie jesteś Mamertusiu!?
Mamertusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Mamertusiu za rozmowę!
Mamertusiu! Uważaj!
Hej Mamertusiu!