Odmiana imienia Mamelusia przez przypadki

Mamelusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mamelusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mamelusi

Celownik
(komu? czemu?):Mamelusi

Biernik
(kogo? co?):Mamelusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mamelusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mamelusi

Wołacz
(hej!):Mamelusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MamelusiaMamelusia ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Mamelusia.
Dziś Mamelusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Mamelusia grzecznie śpi.
Co robi Mamelusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MamelusiUroda Mamelusi miała potężną moc.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Mamelusi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Mamelusi.
Specjalnością Mamelusi jest jazda na koniu.
Szkoda że Mamelusi prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
MamelusiKto wie, może Mamelusi wyjdzie do na dobre.
Coś muszę Mamelusi powiedzieć, stoi i czeka.
Ten nie pozostał dłużny Mamelusi.
Mamelusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Mamelusi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
MamelusięSpoglądam na Mamelusię.
Doprowadził tym Mamelusię do stanu bliskiego apopleksji.
Na Mamelusię spłynęła niewymowna ulga.
Sierżant wpatrywał się w Mamelusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Popatrzyłam na Mamelusię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MamelusiąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Mamelusią.
Byliśmy z Mamelusią na jarmarku.
Ja z Mamelusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Refleksyjnie po spotkaniu z Mamelusią.
Powinnam jednak pojechać z Mamelusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MamelusiPosiadam całą serię powieści tego autora o Mamelusi.
Rozmawiam o Mamelusi.
Mówimy tu oczywiście o Mamelusi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Mamelusi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Mamelusi.

Wołacz:
(hej!)
MamelusiuDzień dobry Mamelusiu!
Witaj Mamelusiu!
Mamelusiu! Uważaj!
Mamelusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Mamelusiu!