Odmiana imienia Malinunia przez przypadki

Malinunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Malinunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Malinuni

Celownik
(komu? czemu?):Malinuni

Biernik
(kogo? co?):Malinunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Malinunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Malinuni

Wołacz
(hej!):Malinuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MalinuniaMalinunia chce pójść ze mną na spacer.
Malinunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Malinunia umiera.
Co robi Malinunia?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Malinunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MalinuniPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Malinuni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Malinuni słychać.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Malinuni.
Jadę do Malinuni.
Nie ma Malinuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
MalinuniOddaję Malinuni list.
Malinuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Malinuni coś się stało.
Tego Malinuni było już za wiele.
Dzięki Malinuni mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
MalinunięNa Malinunię spłynęła niewymowna ulga.
Postaram się namówić Malinunię na spacer.
Pożegnali w końcu Malinunię i wyszli razem.
Sierżant wpatrywał się w Malinunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Nieśmiało gładzi Malinunię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MalinuniąJa z Malinunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Pracuję razem z Malinunią.
Razem z Malinunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Malinunią.
Ja z Malinunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MalinuniPosiadam całą serię powieści tego autora o Malinuni.
Powiedz mi, co myślisz o Malinuni.
A przecież nikt inaczej o Malinuni nie pisał.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Malinuni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Malinuni.

Wołacz:
(hej!)
MalinuniuDobranoc Malinuniu!
Cześć Malinuniu!
Dzień dobry Malinuniu!
Malinuniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Malinuniu!?