Odmiana imienia Maksyma przez przypadki

Maksyma imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Maksyma

Dopełniacz
(kogo? czego?):Maksymy

Celownik
(komu? czemu?):Maksymie

Biernik
(kogo? co?):Maksymę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Maksymą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Maksymie

Wołacz
(hej!):Maksymo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MaksymaZa chwilę wróci Maksyma z lasu.
Maksyma ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Maksyma.
Na drugie imię mam Maksyma.
Dla mnie było już jasne, ze Maksyma umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MaksymySerce Maksymy stanęło na moment.
Rozalia podeszła do Maksymy.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Maksymy.
Tym razem prezentujemy wystawę Maksymy.
Pożyczę od Maksymy samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
MaksymieTego Maksymie było już za wiele.
Proszę Maksymie nie dokuczać!
Oddaję Maksymie list.
Przyglądam się Maksymie.
Tym razem nie damy Maksymie dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
MaksymęPożegnali w końcu Maksymę i wyszli razem.
Maksymę zaświerzbiały ręce.
W końcu obudzili Maksymę, żeby ich ratował.
Spojrzał na Maksymę z zaciekawieniem.
Oszołomienie spadło teraz na Maksymę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MaksymąRazem z Maksymą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zobacz wywiad z Maksymą oraz innymi uczestnikami finału.
Wczoraj wracamy z Maksymą od lekarza.
Siedzieliśmy z Maksymą na kanapie.
Karolina miała się spotkać z Maksymą przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MaksymieDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Maksymie.
Mówimy tu oczywiście o Maksymie.
Czasami myślę sobie o Maksymie.
Związana jest z nią legenda o Maksymie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Maksymie.

Wołacz:
(hej!)
MaksymoDobranoc Maksymo!
Cześć Maksymo!
Dziękuję Maksymo za rozmowę!
Gdzie jesteś Maksymo!?
Witaj Maksymo!