Odmiana imienia Makariusz przez przypadki

Makariusz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Makariusz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Makariusza

Celownik
(komu? czemu?):Makariuszowi

Biernik
(kogo? co?):Makariusza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Makariuszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Makariuszu

Wołacz
(hej!):Makariuszu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MakariuszDziś Makariusz ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Makariusz nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Makariusz grzecznie śpi.
Za chwilę wróci Makariusz z lasu.
Makariusz ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MakariuszaTata Makariusza sam opatrzył mi nogę.
Jadę do Makariusza.
Przed sobą ujrzałam rękę Makariusza.
Serce Makariusza stanęło na moment.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Makariusza.

Celownik:
(komu? czemu?)
MakariuszowiKupiłem Makariuszowi magnes na lodówkę.
Makariuszowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Makariuszowi.
Zerwał jabłko i podał je Makariuszowi.
Co tej Makariuszowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
MakariuszaSpojrzałam na Makariusza w wymownym geście.
Patrzył na Makariusza wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spotkałam Makariusza w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Patrzę na Makariusza i nic nie rozumiem.
Makariusza natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MakariuszemSprzątam pokój razem z Makariuszem.
Obie z Makariuszem postawiłyśmy na zmiany.
Tym razem korespondowałam z Makariuszem.
Kasia z Makariuszem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Makariuszem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MakariuszuNiestety, nie umiała zapomnieć o Makariuszu.
Dyskutuję o Makariuszu.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Makariuszu.
Wspominam o Makariuszu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Makariuszu.

Wołacz:
(hej!)
MakariuszuMakariuszu! Wróć do mnie!
Makariuszu! Gdzie jesteś?
Cześć Makariuszu!
Dobry wieczór Makariuszu!
Hej Makariuszu!