Odmiana imienia Magnusuś przez przypadki

Magnusuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Magnusuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Magnususia

Celownik
(komu? czemu?):Magnususiowi

Biernik
(kogo? co?):Magnususia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Magnususiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Magnususiu

Wołacz
(hej!):Magnususiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MagnusuśMagnusuś chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Magnusuś umiera.
Magnusuś wraca do domu.
Ja i Magnusuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Magnusuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MagnususiaPrzez cały dzień czułam wzrok Magnususia na sobie.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Magnususia.
Wysyłam list do Magnususia.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Magnususia.
Szkoda że Magnususia prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
MagnususiowiKto wie, może Magnususiowi wyjdzie do na dobre.
Ten nie pozostał dłużny Magnususiowi.
Dzięki Magnususiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Proszę Magnususiowi nie dokuczać!
Magnususiowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
MagnususiaMagnususia znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Magnususia.
Czekałam na Magnususia w kawiarni.
Odprowadziłam Magnususia do wyjścia.
Postaram się namówić Magnususia na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MagnususiemZostaliśmy z Magnususiem w salonie sami.
Sprzątam pokój z Magnususiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Magnususiem na krytym basenie.
Jadę z Magnususiem na dyskotekę.
Pracuję razem z Magnususiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MagnususiuAnna sama już nie wie, co myśleć o Magnususiu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Magnususiu.
Od ostatniego wpisu o Magnususiu wydarzyło się sporo.
Teraz chcę napisać parę słów o Magnususiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Magnususiu.

Wołacz:
(hej!)
MagnususiuMagnususiu! Gdzie jesteś?
Magnususiu! Uważaj!
Dziękuję Magnususiu za rozmowę!
Dobry wieczór Magnususiu!
Gdzie jesteś Magnususiu!?