Odmiana imienia Magnusek przez przypadki

Magnusek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Magnusek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Magnuska

Celownik
(komu? czemu?):Magnuskowi

Biernik
(kogo? co?):Magnuska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Magnuskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Magnusku

Wołacz
(hej!):Magnusku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MagnusekW domu Magnusek często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Magnusek.
Magnusek ma katar i źle się czuje.
Magnusek nie umie grać na gitarze.
Magnusek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MagnuskaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Magnuska.
Tymczasem zauważyłam wpis Magnuska kilka dni temu.
Rodzina Magnuska wyprowadziła się.
Jestem mamą Magnuska i jeszcze trojga innych dzieci.
Szukałem linków do strony Magnuska.

Celownik:
(komu? czemu?)
MagnuskowiMagnuskowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zostawiam Magnuskowi karteczkę i już mnie nie ma.
Tym razem nie damy Magnuskowi dojść do głosu.
Magnuskowi włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Magnuskowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
MagnuskaPopatrzyłam na Magnuska przekonana, że zacznie mówić dalej.
Czekałam na Magnuska w kawiarni.
Spojrzałam na Magnuska jak dopisuje kolejne literki.
Kacper patrzył na Magnuska ze zdumieniem.
Przed wejściem spotkaliśmy Magnuska.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MagnuskiemPowinnam jednak pojechać z Magnuskiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Magnuskiem na krytym basenie.
Siedzieliśmy z Magnuskiem przy basenie.
Dorota spotkała się z Magnuskiem.
Razem z Magnuskiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MagnuskuAnna sama już nie wie, co myśleć o Magnusku.
Pamiętam o Magnusku.
Przy Magnusku zapomniałem o wszystkim.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Magnusku.
Dyskutuję o Magnusku.

Wołacz:
(hej!)
MagnuskuMagnusku! Uważaj!
Dobranoc Magnusku!
Magnusku! Wróć do mnie!
Dziękuję Magnusku za rozmowę!
Witaj Magnusku!