Odmiana imienia Małomirka przez przypadki

Małomirka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Małomirka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Małomirki

Celownik
(komu? czemu?):Małomirce

Biernik
(kogo? co?):Małomirkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Małomirką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Małomirce

Wołacz
(hej!):Małomirko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MałomirkaAutorem artykułu jest Małomirka.
Jutro Małomirka wyjdzie ze szpitala.
Małomirka wraca do domu.
Małomirka chce pójść ze mną na spacer.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Małomirka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MałomirkiProsimy o pomoc dla Małomirki.
W sobotę są urodziny Małomirki.
Pożyczę od Małomirki samochód i możemy jechać.
Specjalnością Małomirki jest jazda na koniu.
Nie ma Małomirki.

Celownik:
(komu? czemu?)
MałomirceMałomirce włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Małomirce.
Proszę Małomirce nie dokuczać!
Napisałem wiersz dzięki Małomirce.
Kupiłem Małomirce magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
MałomirkęPatrzę na Małomirkę i nic nie rozumiem.
Na Małomirkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Podchodzi, całuje Małomirkę i idzie do wyjścia.
Oszołomienie spadło teraz na Małomirkę i na moment odebrało mu wigor.
Lubię Małomirkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MałomirkąKasia z Małomirką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Małomirką chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z Małomirką wybuchliśmy śmiechem.
Karolina miała się spotkać z Małomirką przed szkołą.
Idę na spacer z Małomirką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MałomirceWspominam o Małomirce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Małomirce.
A przecież nikt inaczej o Małomirce nie pisał.
Chciałbym być teraz przy Małomirce.
Warto także pomyśleć chwilę o Małomirce.

Wołacz:
(hej!)
MałomirkoDzień dobry Małomirko!
Cześć Małomirko!
Małomirko! Uważaj!
Dobry wieczór Małomirko!
Gdzie jesteś Małomirko!?