Odmiana imienia Mącimir przez przypadki

Mącimir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Mącimir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Mącimira

Celownik
(komu? czemu?):Mącimirowi

Biernik
(kogo? co?):Mącimira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Mącimirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Mącimirze

Wołacz
(hej!):Mącimirze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MącimirDziś Mącimir ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Mącimir.
Mącimir wraca do domu.
Mam na imię Mącimir.
Za chwilę wróci Mącimir z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MącimiraTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Mącimira.
Postawa Mącimira była zupełnie inna.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Mącimira.
Postanowiłam zadzwonić do Mącimira.
Pożyczę od Mącimira samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
MącimirowiRozalia z troską przyglądała się Mącimirowi.
Chciałam szybko pochwalić się Mącimirowi.
Napisałem wiersz dzięki Mącimirowi.
Mącimirowi włosy stanęły dęba na głowie.
Tego Mącimirowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
MącimiraCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Mącimira.
Chwyciła Mącimira za rękaw płaszcza.
Spojrzała na Mącimira jeszcze raz.
Przed wejściem spotkaliśmy Mącimira.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Mącimira.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MącimiremA sytuacja z Mącimirem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Mącimirem.
Siedzieliśmy z Mącimirem na ławce w parku.
Razem z Mącimirem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Mącimirem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MącimirzeMuszę Ci powiedzieć prawdę o Mącimirze.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Mącimirze.
Przy Mącimirze zapomniałem o wszystkim.
Więcej o Mącimirze znajdziecie na naszej stronie.
Związana jest z nią legenda o Mącimirze.

Wołacz:
(hej!)
MącimirzeCześć Mącimirze!
Mącimirze! Uważaj!
Mącimirze! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Mącimirze!?
Mącimirze! Wróć do mnie!