Odmiana imienia Lutosławcio przez przypadki

Lutosławcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lutosławcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lutosławcia

Celownik
(komu? czemu?):Lutosławciowi

Biernik
(kogo? co?):Lutosławcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lutosławciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lutosławciu

Wołacz
(hej!):Lutosławciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LutosławcioLutosławcio chce pójść ze mną na spacer.
Lutosławcio wraca do domu.
Jeśli jednak przegrasz, Lutosławcio zostaje z nami.
Co robi Lutosławcio?
Autorem artykułu jest Lutosławcio.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LutosławciaTata Lutosławcia sam opatrzył mi nogę.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Lutosławcia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Lutosławcia.
Postanowiłam zadzwonić do Lutosławcia.
W słuchawce usłyszałam głos Lutosławcia.

Celownik:
(komu? czemu?)
LutosławciowiKupiłem Lutosławciowi magnes na lodówkę.
Co tej Lutosławciowi po głowie chodzi?
Daję Lutosławciowi, to co najlepsze we mnie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Lutosławciowi coś się stało.
Mama przyznała rację Lutosławciowi.

Biernik:
(kogo? co?)
LutosławciaW Lutosławcia nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Lutosławcia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Lutosławcia.
Spojrzał na Lutosławcia i uśmiechnął się.
Czekałam na Lutosławcia w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LutosławciemWeekend spędzony z Lutosławciem był przesympatyczny.
Sprzątam pokój z Lutosławciem.
A sytuacja z Lutosławciem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Lutosławciem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Lutosławciem na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LutosławciuPamiętam o Lutosławciu.
Marzę o Lutosławciu.
Przez chwilę pomyślałam o Lutosławciu.
A o Lutosławciu to i słowa rzec nie umiał.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Lutosławciu.

Wołacz:
(hej!)
LutosławciuDobry wieczór Lutosławciu!
Lutosławciu! Uważaj!
Witaj Lutosławciu!
Lutosławciu! Gdzie jesteś?
Hej Lutosławciu!