Odmiana imienia Lutosławcio przez przypadki

Lutosławcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lutosławcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lutosławcia

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lutosławciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Lutosławciowi!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LutosławcioLutosławcio chce pójść ze mną na spacer.
Lutosławcio wraca do domu.
Jeśli jednak przegrasz, Lutosławcio zostaje z nami.
Co robi Lutosławcio?
Autorem artykułu jest Lutosławcio.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LutosławciaTata Lutosławcia sam opatrzył mi nogę.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Lutosławcia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Lutosławcia.
Postanowiłam zadzwonić do Lutosławcia.
W słuchawce usłyszałam głos Lutosławcia.

Celownik:
(komu? czemu?)
Kupiłem magnes na lodówkę.
Co tej po głowie chodzi?
Daję , to co najlepsze we mnie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że coś się stało.
Mama przyznała rację .

Biernik:
(kogo? co?)
W nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na .
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez .
Spojrzał na i uśmiechnął się.
Czekałam na w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LutosławciemWeekend spędzony z Lutosławciem był przesympatyczny.
Sprzątam pokój z Lutosławciem.
A sytuacja z Lutosławciem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Lutosławciem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Lutosławciem na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Pamiętam o .
Marzę o .
Przez chwilę pomyślałam o .
A o to i słowa rzec nie umiał.
Posiadam całą serię powieści tego autora o .

Wołacz:
(hej!)
LutosławciowiDobry wieczór Lutosławciowi!
Lutosławciowi! Uważaj!
Witaj Lutosławciowi!
Lutosławciowi! Gdzie jesteś?
Hej Lutosławciowi!