Odmiana imienia Lutomirek przez przypadki

Lutomirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lutomirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lutomirka

Celownik
(komu? czemu?):Lutomirkowi

Biernik
(kogo? co?):Lutomirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lutomirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lutomirku

Wołacz
(hej!):Lutomirku!

Przykłady odmiany imienia Lutomirek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Lutomirek

Dobrze, że Lutomirek grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Lutomirek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Lutomirek.
Ma na imię Lutomirek.
Lutomirek wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Lutomirka

Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Lutomirka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Lutomirka.
W domu babci Lutomirka od zawsze stał stary zegar.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Lutomirka.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Lutomirka.

Celownik (komu? czemu?): Lutomirkowi

Mama przyznała rację Lutomirkowi.
Lutomirkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Tym razem nie damy Lutomirkowi dojść do głosu.
Opowiadam Lutomirkowi o swoich zainteresowaniach.
Zaproponowałem Lutomirkowi dwa tematy.

Biernik (kogo? co?): Lutomirka

Doprowadził tym Lutomirka do stanu bliskiego apopleksji.
Chwyciła Lutomirka za rękaw płaszcza.
Spojrzał na Lutomirka i uśmiechnął się.
Przyniesiona przez Lutomirka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Lutomirka znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik (z kim? z czym?): Lutomirkiem

Byliśmy z Lutomirkiem na jarmarku.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Lutomirkiem.
Rozmawiam z Lutomirkiem.
Razem z Lutomirkiem zrobiłyśmy obiad.
Zostaliśmy z Lutomirkiem w salonie sami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Lutomirku

Śpiewam o Lutomirku.
Przynajmniej tak myślał tata o Lutomirku.
Myślałam cały czas tylko o Lutomirku.
Przez chwilę pomyślałam o Lutomirku.
Mówimy tu oczywiście o Lutomirku.

Wołacz (hej!): Lutomirku

Dobry wieczór Lutomirku!
Lutomirku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Lutomirku!
Hej Lutomirku!
Witaj Lutomirku!