Odmiana imienia Lutoboruś przez przypadki

Lutoboruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lutoboruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Lutoborusiowi

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Lutoborusiu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Lutoborusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lutoborusia

Celownik
(komu? czemu?):Lutoborusiem

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Lutoborusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LutoboruśLutoboruś chce pójść ze mną na spacer.
Ja i Lutoboruś nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Lutoboruś?
Gdzie jest Lutoboruś?
Za chwilę wróci Lutoboruś z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Byłam pełna uznania dla rozwoju .
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz .
Prosimy o pomoc dla .
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej .
Najbardziej polubiłam ojca .

Celownik:
(komu? czemu?)
LutoborusiowiLutoborusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Coś muszę Lutoborusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Lutoborusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Rozalia z troską przyglądała się Lutoborusiowi.
Od początku próbujemy pomóc Lutoborusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
Przeprosiłam i poszłam dalej.
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzył na wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam .
Odprowadziłam do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Razem z znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Byliśmy z na jarmarku.
Obie z postawiłyśmy na zmiany.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z .
Jadę z na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
A przecież nikt inaczej o nie pisał.
Zapraszam na film dokumentalny o .
Kiedyś chciałam napisać o .
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o .
Na koniec parę słów o .

Wołacz:
(hej!)
LutoborusiuDzień dobry Lutoborusiu!
Lutoborusiu! Gdzie jesteś?
Lutoborusiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Lutoborusiu!?
Hej Lutoborusiu!