Odmiana imienia Luna przez przypadki

Luna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Luna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Luny

Celownik
(komu? czemu?):Lunie

Biernik
(kogo? co?):Lunę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Luną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lunie

Wołacz
(hej!):Luno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LunaJeśli jednak przegrasz, Luna zostaje z nami.
Luna nie umie grać na gitarze.
Co robi Luna?
Na drugie imię mam Luna.
Jak już wiecie mam na imię Luna.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LunyPożyczę od Luny samochód i możemy jechać.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Luny.
W domu babci Luny od zawsze stał stary zegar.
Przyglądałam się dłoniom Luny.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Luny.

Celownik:
(komu? czemu?)
LunieTym razem nie damy Lunie dojść do głosu.
Zostawiam Lunie karteczkę i już mnie nie ma.
Co tej Lunie po głowie chodzi?
Zaproponowałem Lunie dwa tematy.
Zerwał jabłko i podał je Lunie.

Biernik:
(kogo? co?)
LunęPatrzył na Lunę z pełnym zgrozy podziwem.
Sierżant wpatrywał się w Lunę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Lunę bardzo przyjaźnie.
Spojrzałam na Lunę jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzał na Lunę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LunąOboje z Luną kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Refleksyjnie po spotkaniu z Luną.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Luną.
Siedzieliśmy z Luną przy basenie.
Siedzieliśmy z Luną na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LunieTen wiersz jest o Lunie.
No a teraz trochę więcej o Lunie.
Na koniec parę słów o Lunie.
Chciałbym być teraz przy Lunie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Lunie.

Wołacz:
(hej!)
LunoDzień dobry Luno!
Witaj Luno!
Luno! Uważaj!
Luno! Gdzie jesteś?
Dziękuję Luno za rozmowę!