Odmiana imienia Lukrecusia przez przypadki

Lukrecusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lukrecusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lukrecusi

Celownik
(komu? czemu?):Lukrecusi

Biernik
(kogo? co?):Lukrecusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lukrecusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lukrecusi

Wołacz
(hej!):Lukrecusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LukrecusiaLukrecusia tego nie widzi.
Co robi Lukrecusia?
Jeśli jednak przegrasz, Lukrecusia zostaje z nami.
Lukrecusia chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Lukrecusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LukrecusiRozalia podeszła do Lukrecusi.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Lukrecusi.
Pożyczę od Lukrecusi samochód i możemy jechać.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Lukrecusi.
Tymczasem zauważyłam wpis Lukrecusi kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
LukrecusiChciałam szybko pochwalić się Lukrecusi.
Dzięki Lukrecusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Kto wie, może Lukrecusi wyjdzie do na dobre.
Daję Lukrecusi, to co najlepsze we mnie.
Mam nadzieję, że Lukrecusi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
LukrecusięLukrecusię znalazłam w recepcji hotelu.
Przed wejściem spotkaliśmy Lukrecusię.
Patrzył na Lukrecusię z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Lukrecusię i uśmiechnął się.
Widziałem dzisiaj Lukrecusię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LukrecusiąZostaliśmy z Lukrecusią w salonie sami.
Razem z Lukrecusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Oboje z Lukrecusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Rozmawiam z Lukrecusią.
Wymyśliłam z Lukrecusią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LukrecusiZwiązana jest z nią legenda o Lukrecusi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Lukrecusi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Lukrecusi.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Lukrecusi.
Więcej o Lukrecusi znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
LukrecusiuDzień dobry Lukrecusiu!
Lukrecusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Lukrecusiu!?
Cześć Lukrecusiu!
Hej Lukrecusiu!