Odmiana imienia Ludzimusia przez przypadki

Ludzimusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludzimusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludzimusi

Celownik
(komu? czemu?):Ludzimusi

Biernik
(kogo? co?):Ludzimusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludzimusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludzimusi

Wołacz
(hej!):Ludzimusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudzimusiaLudzimusia chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Ludzimusia?
Ludzimusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Ludzimusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Ludzimusia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudzimusiPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Ludzimusi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ludzimusi.
Tata Ludzimusi poszedł otworzyć drzwi.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Ludzimusi.
Specjalnością Ludzimusi jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudzimusiSłoik z kawą wyleciał Ludzimusi z rąk.
Mam nadzieję, że Ludzimusi również się podoba.
Ludzimusi oczy błyszczą.
Ten nie pozostał dłużny Ludzimusi.
Mama przyznała rację Ludzimusi.

Biernik:
(kogo? co?)
LudzimusięPrzed sesją zapytałam Ludzimusię co lubi.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Ludzimusię bardzo przyjaźnie.
W Ludzimusię nagle coś wstąpiło.
Doprowadził tym Ludzimusię do stanu bliskiego apopleksji.
Spoglądam na Ludzimusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudzimusiąRazem z Ludzimusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Ludzimusią.
Weekend spędzony z Ludzimusią był przesympatyczny.
Byliśmy z Ludzimusią na jarmarku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ludzimusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudzimusiZapraszam na film dokumentalny o Ludzimusi.
Rozmawiam o Ludzimusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Ludzimusi.
Myślałam cały czas tylko o Ludzimusi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Ludzimusi.

Wołacz:
(hej!)
LudzimusiuDobry wieczór Ludzimusiu!
Hej Ludzimusiu!
Ludzimusiu! Gdzie jesteś?
Ludzimusiu! Uważaj!
Dzień dobry Ludzimusiu!