Odmiana imienia Ludzimila przez przypadki

Ludzimila imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludzimila

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludzimili

Celownik
(komu? czemu?):Ludzimili

Biernik
(kogo? co?):Ludzimilę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludzimilą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludzimili

Wołacz
(hej!):Ludzimilo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudzimilaDla mnie było już jasne, ze Ludzimila umiera.
Autorem artykułu jest Ludzimila.
Jeśli jednak przegrasz, Ludzimila zostaje z nami.
Ja i Ludzimila nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Ludzimila często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudzimiliSerce Ludzimili stanęło na moment.
Tata Ludzimili opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Ludzimili.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Ludzimili.
Postanowiłam zadzwonić do Ludzimili i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudzimiliZszedłem z drogi Ludzimili i usiadłem w fotelu.
Oczywiście każdy przyzna rację Ludzimili.
Korzysta z okazji, by wyznać Ludzimili miłość.
Proszę Ludzimili nie dokuczać!
Ludzimili oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
LudzimilęLubię Ludzimilę.
W Ludzimilę nagle coś wstąpiło.
Spojrzała na Ludzimilę jeszcze raz.
Odprowadziłam Ludzimilę do wyjścia.
Spoglądam na Ludzimilę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudzimiląIdę na spacer z Ludzimilą.
Weekend spędzony z Ludzimilą był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Ludzimilą na ławce w parku.
Jadę z Ludzimilą na dyskotekę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ludzimilą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudzimiliTeraz chcę napisać parę słów o Ludzimili.
Piszę o Ludzimili.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Ludzimili.
A przecież nikt inaczej o Ludzimili nie pisał.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Ludzimili.

Wołacz:
(hej!)
LudzimiloLudzimilo! Uważaj!
Cześć Ludzimilo!
Dzień dobry Ludzimilo!
Hej Ludzimilo!
Ludzimilo! Wróć do mnie!