Odmiana imienia Ludwincia przez przypadki

Ludwincia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludwincia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludwinci

Celownik
(komu? czemu?):Ludwinci

Biernik
(kogo? co?):Ludwincię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludwincią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludwinci

Wołacz
(hej!):Ludwinciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudwinciaAutorem artykułu jest Ludwincia.
Moje drugie imię to właśnie Ludwincia.
Ludwincia nie umie grać na gitarze.
Gdzie jest Ludwincia?
Na drugie imię mam Ludwincia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudwinciPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Ludwinci.
Najbardziej polubiłam ojca Ludwinci.
Tata Ludwinci sam opatrzył mi nogę.
W domu babci Ludwinci od zawsze stał stary zegar.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Ludwinci.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudwinciChciałam szybko pochwalić się Ludwinci.
Opowiedziałam Ludwinci o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Ludwinci mamy kolejny artykuł po polsku.
Co tej Ludwinci po głowie chodzi?
Zszedłem z drogi Ludwinci i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
LudwincięWidzę Ludwincię.
Przed wejściem spotkaliśmy Ludwincię.
Spojrzał na Ludwincię z zaciekawieniem.
Sierżant wpatrywał się w Ludwincię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Ludwincię zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudwinciąWieczorem z Ludwincią znowu idziemy na spacer.
Razem z Ludwincią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Siedzieliśmy z Ludwincią na kanapie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Ludwincią.
Zobacz wywiad z Ludwincią oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudwinciZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ludwinci.
Pamiętajmy o Ludwinci i jej rodzinie.
To jest pieśń o Ludwinci.
Rozmawiam o Ludwinci.
Przygotowuje książkę o Ludwinci.

Wołacz:
(hej!)
LudwinciuCześć Ludwinciu!
Ludwinciu! Wróć do mnie!
Dobranoc Ludwinciu!
Dzień dobry Ludwinciu!
Ludwinciu! Gdzie jesteś?