Odmiana imienia Ludwikuś przez przypadki

Ludwikuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludwikuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Ludwikusia

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludwikusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludwikusia

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudwikuśLudwikuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Ludwikuś.
Ja i Ludwikuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Ludwikuś grzecznie śpi.
Ludwikuś ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Najbardziej polubiłam ojca .
W sobotę są urodziny .
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie .
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u słychać.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry .

Celownik:
(komu? czemu?)
LudwikusiaDopiero teraz zrozumiałem, że Ludwikusia coś się stało.
Dzięki Ludwikusia święta nabrały nowego wymiaru.
Napisałem wiersz dzięki Ludwikusia.
Tego Ludwikusia było już za wiele.
Ja na pewno przekaże swój procent Ludwikusia.

Biernik:
(kogo? co?)
W nagle coś wstąpiło.
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.
Odprowadziłam do wyjścia.
Czekałam na w kawiarni.
Kacper patrzył na ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudwikusiuWeekend spędzony z Ludwikusiu był przesympatyczny.
Byliśmy z Ludwikusiu na jarmarku.
Jadę z Ludwikusiu na dyskotekę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ludwikusiu na krytym basenie.
Dorota spotkała się z Ludwikusiu.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudwikusiaMamrotał coś o Ludwikusia, gdy podtrzymywał się ściany.
Marzę o Ludwikusia.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Ludwikusia.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Ludwikusia.
W powrotnej drodze myślał o Ludwikusia.

Wołacz:
(hej!)
Dobry wieczór !
Witaj !
! Gdzie jesteś?
Dobranoc !
! Wróć do mnie!