Odmiana imienia Ludosławek przez przypadki

Ludosławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludosławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludosławka

Celownik
(komu? czemu?):Ludosławkowi

Biernik
(kogo? co?):Ludosławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludosławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludosławku

Wołacz
(hej!):Ludosławku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudosławekMa na imię Ludosławek.
Dla mnie było już jasne, ze Ludosławek umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ludosławek.
Moje drugie imię to właśnie Ludosławek.
Jutro Ludosławek wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudosławkaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Ludosławka.
Ludosławka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Nie ma Ludosławka.
Na korytarzu blisko pokoju Ludosławka stało kilka osób.
Muszę pochwalić pomysł Ludosławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudosławkowiNapisałem wiersz dzięki Ludosławkowi.
Opowiadam Ludosławkowi o swoich zainteresowaniach.
Zaproponowałem Ludosławkowi dwa tematy.
Przyglądam się Ludosławkowi.
Ten nie pozostał dłużny Ludosławkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
LudosławkaW Ludosławka nagle coś wstąpiło.
Przyniesiona przez Ludosławka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ludosławka.
Widziałem dzisiaj Ludosławka z mojej klasy.
Patrzę na Ludosławka i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudosławkiemWeekend spędzony z Ludosławkiem był przesympatyczny.
Razem z Ludosławkiem zrobiłyśmy obiad.
Pracuję z Ludosławkiem.
Wymyśliłam z Ludosławkiem nową zabawę.
Kasia z Ludosławkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudosławkuCzasami myślę sobie o Ludosławku.
Na koniec parę słów o Ludosławku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Ludosławku.
Rozmawiam o Ludosławku.
Zapraszam na film dokumentalny o Ludosławku.

Wołacz:
(hej!)
LudosławkuCześć Ludosławku!
Dobranoc Ludosławku!
Ludosławku! Wróć do mnie!
Ludosławku! Uważaj!
Gdzie jesteś Ludosławku!?