Odmiana imienia Ludmiśka przez przypadki

Ludmiśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludmiśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludmiśki

Celownik
(komu? czemu?):Ludmiśce

Biernik
(kogo? co?):Ludmiśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludmiśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludmiśce

Wołacz
(hej!):Ludmiśko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudmiśkaJutro Ludmiśka wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Ludmiśka już tu jest.
Za chwilę wróci Ludmiśka z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Ludmiśka.
W domu Ludmiśka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudmiśkiPostawa Ludmiśki była zupełnie inna.
Prosimy o pomoc dla Ludmiśki.
Szukałem linków do strony Ludmiśki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Ludmiśki.
Przyglądałam się dłoniom Ludmiśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudmiśceZszedłem z drogi Ludmiśce i usiadłem w fotelu.
Słoik z kawą wyleciał Ludmiśce z rąk.
Proszę Ludmiśce nie dokuczać!
Ja na pewno przekaże swój procent Ludmiśce.
Ludmiśce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
LudmiśkęWidzę Ludmiśkę.
Patrzył na Ludmiśkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Pożegnali w końcu Ludmiśkę i wyszli razem.
Widziałem dzisiaj Ludmiśkę z mojej klasy.
Nieśmiało gładzi Ludmiśkę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudmiśkąWieczorem z Ludmiśką znowu idziemy na spacer.
Obie z Ludmiśką postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Ludmiśką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wymyśliłam z Ludmiśką nową zabawę.
Ja z Ludmiśką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudmiśceW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Ludmiśce.
Dobrze, że wspomniałeś o Ludmiśce.
Przez chwilę pomyślałam o Ludmiśce.
Chciałbym być teraz przy Ludmiśce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Ludmiśce.

Wołacz:
(hej!)
LudmiśkoHej Ludmiśko!
Cześć Ludmiśko!
Ludmiśko! Uważaj!
Dzień dobry Ludmiśko!
Dobry wieczór Ludmiśko!