Odmiana imienia Ludmiłka przez przypadki

Ludmiłka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludmiłka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludmiłki

Celownik
(komu? czemu?):Ludmiłce

Biernik
(kogo? co?):Ludmiłkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludmiłką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludmiłce

Wołacz
(hej!):Ludmiłko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudmiłkaAutorem niniejszego tekstu jest Ludmiłka.
Moje drugie imię to właśnie Ludmiłka.
Ludmiłka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dopiero do mnie dotarło, że Ludmiłka już tu jest.
Autorem artykułu jest Ludmiłka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudmiłkiTymczasem zauważyłam wpis Ludmiłki kilka dni temu.
Tata Ludmiłki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Postawa Ludmiłki była zupełnie inna.
Przyglądałam się dłoniom Ludmiłki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ludmiłki słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudmiłceMusiałam się zwierzyć Ludmiłce.
Słoik z kawą wyleciał Ludmiłce z rąk.
Kupiłem Ludmiłce magnes na lodówkę.
Korzysta z okazji, by wyznać Ludmiłce miłość.
Tym razem nie damy Ludmiłce dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
LudmiłkęWidziałem dzisiaj Ludmiłkę z mojej klasy.
Przed sesją zapytałam Ludmiłkę co lubi.
W Ludmiłkę nagle coś wstąpiło.
Spojrzał na Ludmiłkę z zaciekawieniem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Ludmiłkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudmiłkąWymyśliłam z Ludmiłką nową zabawę.
Razem z Ludmiłką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Weekend spędzony z Ludmiłką był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Ludmiłką na kanapie.
A sytuacja z Ludmiłką rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudmiłceWięcej o Ludmiłce znajdziecie na naszej stronie.
A o Ludmiłce to i słowa rzec nie umiał.
Myślę o Ludmiłce.
Przez chwilę pomyślałam o Ludmiłce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Ludmiłce.

Wołacz:
(hej!)
LudmiłkoHej Ludmiłko!
Ludmiłko! Uważaj!
Cześć Ludmiłko!
Dobranoc Ludmiłko!
Dobry wieczór Ludmiłko!